Benim 3 adet annem oldu.
Anneliğin nasıl bir şey olduğunu bu yüzden çok iyi bilirim.
Annelik çok kutsal bir görevdir. Fedakârlık ister, özveri ister, ilgi ister…
Bir çocuk için annesi çok önemlidir. Çocuğun davranışlarını aslında bir bakıma annesi belirler.
Ailelerimizden ne görürsek aslında günün sonunda ailelerimizin aynası oluruz. Her ne kadar olumsuz davranışlarına kızsak ’ta… aslında ailemize dönüşürüz yaşlandıkça, bu yüzden annelik kavramı çok önemlidir. Çünkü bu kavram içgüdüsel değildir hayvanlardaki gibi, annelik öğrenilen ve öğrenilmiş bir kavramdır. Aslında nesilden nesille aktarılan bir kavram.
Bu yüzden anneannemi tebrik etmek gerek gerçekten çok iyi iki anne yetiştirmiş ve bu yüzden benim 3 adet mükemmel annem oldu. Günün sonunda hiçbirini kendi öz annemden ayıramam herhalde eğer günün birinde annem yazımı okursa bu yazıma denk gelirse sakın yanlış anlamasın annemin kalbimde yeri her zaman ayrıdır. Fakat söylemek istediğim değinmek istediğim konu aslında şu şekilde benim 3 adet annem oldu Annem, Teyzem ve Anneannem.
Büyük fedakârlık ve öz veriyle büyüttüler beni. Hiçbir zaman oradan oraya savrulmadım. Neredeyse çocukluğumda her zaman yanımdaydılar benim.
Hiçbir zaman başkasına emanet etmediler beni.
İşi olduğunda ne babama ne de bir başkasına emanet etti beni.
Benimle her zaman ilgilenen 3 anne vardı hayatımda, şanslıydım diğer çocuklara göre.
Terlediğimde sırtıma anında havlu koyarlardı. Hiç bir zaman saatlerce ıslak kıyafetlerle dolaşmadım. Her yemekte ellerim silinirdi. Hep temiz kıyafetler vardı üzerimde, her zaman ütülü ve mis gibi kokarlardı kıyafetlerim. Neredeyse hiçbir zaman ayakkabılarımın bile kirli olduğunu hatırlamam. Yepyeni ver her zaman temizdi ayakkabılarım.
Her zaman temiz mendillerim vardı ütülü bir kez bile farklı renkte olduğunu görmedim o mendillerin.
Hepsinin kendine göre özel yemekleri vardı birbirinden güzel yemeklerle büyüdüm. 36 yaşındayım halen anneannem börek açar benim için hakkını ödeyemem anneannem. Hele teyzem küçüklüğümde aldığı hediyeler kalemler, kitaplar günlerce teşekkür ettiğimi bilirim. Saatlerce benimle oynadıklarını bilirim.
Benim 3 adet annem oldu, bir annenin nasıl olması gerektiğini bu yüzden çok iyi bilirim.
Beni hiçbir zaman bir odaya kitleyip bırakıp gitmediler.
Beni hiçbir zaman yağmurlu ve serin bir günde saat sabah 9 da bahçe hortumu ile terasta yıkamadılar. Hiçbir zaman bu yüzden titreyerek etlerim morarmadı yada su soğuk diye titreyerek bağırmadım. Bu yüzden öğürüp kusmadım yediklerimi 3 saat sonra.
Beni hiçbir zaman 1 yaşında kreşe vermek isteyen bir annem olmadı. Bu yaşta kreşin yasak olmasına rağmen. Uçmayı öğrendiğimde bıraktılar beni kanatlarım çıkmadan bırakıp gitmediler.
Beni hiçbir zaman tartaklayan bir annem olmadı veya bağıran kükreyen.
Hiç bir zaman beninle uğraşmamak için beni saatlerce uyutmaya çalışan veya uyumuyorum diye bana bağıran bir annem olmadı.
Hiçbir zaman merdivenlerden düşüren, üzerinden düşüren bir annem olmadı benim.
Hiçbir zaman annem yemek yemiyorum diye kafamdan aşağı çorba dökmedi benim.
Veya saatlerce dışarda durup bozulan yemekleri yedirmedi annem.
Hiç bir zaman evde pislikler bulup toplayıp annemin eline getirip vermedim.
Tertemiz evlerde büyüdüm ben. Hiçbir zaman haftalar sonra yerde yemek bulup yemedim.
Her zaman patiklerim, çoraplarım ayağımda hatırlarım. Üşümeme bile izin vermediler hiçbir zaman.
Hiçbir zaman bana kızıp babamın önüne bir köpekmişim gibi atmadı benim annem. Bugün benimle uyuyamazsın demedi. Hiçbir zaman saatlerce ağlatmadı beni.
Ya da bugün seni baban bakacak demedi annem hiçbir zaman yorulduğunu ve beni bıraktığını hatırlamam. Teyzem veya anneannem varken de yokken de.
Annelik bu yüzden çok kutsaldır benim için annelik nesilden nesille aktarılan bir kavramdır herkes anne olamaz.
Annelik sadece çocuğuna kıyafetler ve ayakkabılar almak ile olmaz. Maneviyattır annelik maddiyat değil.
Annelik çok özeldir benim için herkes anne olamaz!
